Warszawa. Związek Legionistów Polskich

30 maja 1918 roku powstał Związek Legionistów Polskich – organizacja kombatancka i niepodległościowa, skupiająca weteranów Legionów Polskich, podkomendnych Józefa Piłsudskiego. Pierwszym komendantem związku został Edward Rydz-Śmigły.

Legiony Polskie były pierwszą polską formacją wojskową w XX w. Skupiły w sobie oddziały Strzelca Józefa Piłsudskiego, Drużyny Strzeleckie, Polowe Drużyny Sokoła oraz inne organizacje paramilitarne działające przed I wojną światową, głównie na terenie zaboru austriackiego.

Przez Legiony przewinęło się 35-40 tys. żołnierzy. Poległo ok. 3 tys. 1358 żołnierzy Legionów otrzymało order Virtuti Militari.

Po wybuchu II wojny światowej Związek Legionistów Polskich został zdelegalizowany dekretem generalnego gubernatora Hansa Franka, jednakże, wbrew często pojawiającym się w różnych opracowaniach błędnym informacjom, nie zaprzestał swojej działalności, działając pod konspiracyjną nazwą „Grupa Oleandry”.

Związku Legionistów Polskich został zlikwidowany przez władze komunistyczne w 1947 roku. Od końca lat 60. lub od początku lat 70. środowisko legionowe w Krakowie reaktywowało nieformalnie Związek Legionistów Polskich. 6 sierpnia 1974 grupa ok. 100 legionistów wybrała przez aklamację na prezesa honorowego Związku gen. Mieczysława Borutę – Spiechowicza.

W dniu 8 sierpnia 1926 r. w Kielcach „Mieście Legionów” miał miejsce V Zjazd Związku Legionistów Polskich. Uroczystości te zbiegły się z corocznymi trwającymi od 6 do 8 sierpnia 1926 r. obchodami „Marszu Szlakiem Kadrówki.”

Marszałek Józef Piłsudski, w towarzystwie żony Aleksandry Piłsudskiej i Aleksandra Prystora, przybył do Kielc 7 sierpnia 1926 r., odwiedzając po drodze stacjonujących w Daleszycach żołnierzy 2 i 3 P.P. Leg. oraz 2 Pułku Artylerii Polowej.