Warszawa. Order Wojenny Virtuti Militari

25 marca 1933 roku Sejm Rzeczypospolitej Polskiej uchwalił nową Ustawę o Orderze Virtuti Militari. Ustawa zmieniła nazwę na Order Wojenny Virtuti Militari (wcześniej stosowano określenie „Wojskowy”). Na święto Orderu wyznaczono dzień 11 listopada.
22 czerwca 1792 r. król Stanisław August ustanowił Order Virtuti Militari (dosł. Cnocie wojskowej). Odznaczenie miało być przyznawane za zasługi na polu bitwy.
Pierwotnie order miał kształt owalny. Na awersie był napis „SAR” (łac. Stanislaus Augustus Rex) zwieńczony koroną królewską, a pod monogramem – dwie gałązki palmowe. Na rewersie wygrawerowano dwuwierszem napis „VIRTUTI MILITARI”. Już na przełomie sierpnia i września 1792 roku, po ustanowieniu statutu Orderu, zmieniono jego wygląd m.in. poprzez nadanie mu kształtu krzyża, który przetrwał, z pewnymi modyfikacjami, do dnia dzisiejszego.
Odznaczeniem mogą być uhonorowane nie tylko osoby fizyczne. Do tego grona dołączyły także w roku 1920 miasta Lwów i Verdun, a następnie jednostki wojskowe oraz okręty. W roku 1939 uhonorowano orderem Warszawę.
Jurek Bartnik, 14-letni powstaniec warszawski, jest najmłodszym żołnierze Armii Krajowej odznaczonym Virtuti Militari. Natomiast najmłodszym w historii kawalerem Orderu Virtuti Militari jest Orlę Lwowskie Antoś Petrykiewicz, 13-letni obrońca Lwowa, który odznaczenie otrzymał pośmiertnie.
Order może zostać nadany jedynie w czasie wojny lub nie później niż przez pięć lat od jej zakończenia.