Łowczówek. Zdobyli 3 szeregi okopów, odparli 16 ataków, do niewoli wzięli 600 Rosjan

22 grudnia 1914 roku I Brygada Legionów Polskich zaatakowała Rosjan w rejonie Łowczówka, okolice Tarnowa. W walce z doborową rosyjską dywizją legioniści odnieśli szereg sukcesów, odbijając część terenów utraconych przez wojska austriackie.

Odcinek frontu pod Łowczówkiem był jednym z najtrudniejszych. To tam Rosjanie przełamali front austriacki. Rzucony do walki 1 pułk, dowodzony przez majora Rydza – Śmigłego, zdobył wyznaczony cel „z marszu” walcząc bagnetami, kolbami karabinów i łopatkami saperek.

Brygada zdobyła wyznaczony region oraz wytrwała na pozycjach przez 4 dni i 3 noce. Przeprowadziła 5 wielkich szturmów, odparła 16 kontrataków, wzięła do niewoli ponad 600 jeńców.

Pod nieobecność Józefa Piłsudskiego brygadą dowodził ppłk. Kazimierz Sosnkowski. W okopach żołnierze spędzili Wigilię. 25 grudnia, w obliczu niepowodzeń sąsiadujących z Polakami jednostek austriackich, 1 Brygada musiała wycofać się z zajmowanych stanowisk.

Pułkownik Gustaw Świderski, żołnierz I Brygady, odznaczony został Orderem Virtuti Militari za to, że pod Łowczówkiem, na czele kilkuosobowego patrolu, wziął do niewoli całe dowództwo rosyjskiego pułku piechoty.

Bitwa pod Łowczówkiem jest wymieniona na tablicy Grobu Nieznanego Żołnierza w Warszawie.