Święty Mikołaj. Historia dobra na ziemi
Święty Mikołaj. Nikt na świecie nie uczynił tyle dobra. Nikt nie sprawił tyle radości i uśmiechów wśród dzieci i dorosłych. Kim tak naprawdę był święty Mikołaj? Jaka jest historia dobra czyniona przez tego świętego lub w jego imieniu?
Święty Mikołaj żył w IV wieku w mieście Mira, na terenie dzisiejszej Turcji. Już za życia zasłynął jako cudotwórca. Przez całe wieki w Europie zachodniej święty był czczony poprzez budowanie kościołów pod jego wezwaniem. Świątynie powstawały szczególnie w miastach portowych. Biskup Mikołaj słynął z tego, że przybywał na pomoc tonącym żeglarzom. Wzywany podczas burz czy huraganów uciszał żywioły. W XVI wieku liczba poświęconych świętemu Mikołajowi kościołów przekroczyła 2 000.
Od średniowiecza na pierwsze miejsce wysuwa się jednak inna cecha świętego: bezinteresowne czynienie dobra ludziom.
W podaniach o życiu biskupa Mikołaja została utrwalona historia trzech sióstr, które ze względu na brak posagów nie mogły liczyć na zamążpójście. Ich ojciec był tak zdesperowany, że postanowił to zmienić, nawet gdyby pieniądze jego córki miały zarabiać na ulicy. I tu stał się „cud”. Nocą Mikołaj podłożył pod drzwi zawiniątko ze złotem. Tak stało się po raz drugi i trzeci. Wszystkie siostry otrzymały posagi.
Święty Mikołaj pochodził z bogatej rodziny, a jego rodzice zmarli dość wcześnie. Mikołaj rozdał swój cały, odziedziczony po nich, majątek. Czynił to bezinteresownie nie ujawniając tego kto to robi. Opowieści o ratowaniu ubogich i potrzebujących jest więcej.
Od średniowiecza ustawiano w kościołach skrzynki, w których były zbierane datki na posagi dla ubogich panien. Następną inicjatywą było zbieranie zapomóg dla studentów. Żacy obdarowywani byli właśnie w dzień świętego Mikołaja.
W następnych latach rozszerzano obdarowywanie także na biedne dzieci. Już w XII wieku we Francji opisano zwyczaj zanoszenia przez siostry zakonne podarków pod drzwi domów, w których mieszkały ubogie dzieci. Działo się to w wigilię świętego Mikołaja.
Ciekawostką jest to, że w czasach reformacji protestanci z kalendarza wykreślili wszystkich świętych poza jednym – świętym Mikołajem.
6 grudnia, dzień świętego Mikołaja, wszedł do tradycji, jako czas wręczania podarków, które są niespodziewane, zaskakują, ale nade wszystko sprawiają wiele radości.