Częstochowa. Obrona Jasnej Góry przed Szwedami
365 lat temu, 18 XI 1655 roku, rozpoczęło się oblężenie Jasnej Góry przez Szwedów. Przeor klasztoru o. Augustyn Kordecki przygotował duchowo załogę do obrony Sanktuarium. Rano odprawił Mszę Świętą przed cudownym obrazem Czarnej Madonny, a następnie urządził procesję eucharystyczną po wałach i udzielił błogosławieństwa.
28 X 1655 r. główny dowódca wojsk szwedzkich feldmarszałek Wittenberg wystawił Jasnej Górze list żelazny tzw. salwagwardię, który miał zagwarantować bezpieczeństwo sanktuarium. Okazało się to fikcją – 18 listopada wojska szwedzkie rozpoczęły oblężenie Jasnej Góry.
Po odmowie wpuszczenia Szwedów do klasztoru gen. Burchard Müller rozpoczął oblężenie częstochowskiego sanktuarium. Przeciwko 2000 żołnierzy pod szwedzką komendą, do walki na mury stanął przeor klasztoru o. Augustyn Kordecki i 160 piechurów, 50 puszkarzy, 20 szlachciców i 70 zakonników. W końcu listopada Szwedzi otrzymali posiłki w ilości 600 żołnierzy.
Obrona Sanktuarium Najświętszej Panny stała się symbolem oporu przeciw najeźdźcy i stanowiła przełomowy moment w wojnie z najazdem szwedzkim na Polskę. Potop szwedzki zniszczył kraj i osłabił siły moralne narodu. Po zwycięskiej obronie Jasnej Góry, nazywanej cudem Opatrzności, zrodziło się przekonanie, że tylko pod sztandarami Maryi można zwyciężyć szwedzką nawałnicę.
Obrona jasnogórskiego klasztoru zakończyła się po 39 dniach oblężenia 27 XII 1655 roku.
Wizja obrony Częstochowy zaprezentowana przez Sienkiewicza w Potopie już chyba na zawsze zdefiniowała obraz, jak Polacy widzą to wydarzenie…
Przypomnijmy, że w latach 1647 – 1650 o. Augustyn Kordecki był przeorem klasztoru oo. paulinów w Pińczowie. W elewację dawnego klasztoru, dzisiaj Muzeum Regionalnego w Pińczowie, została w 2004 r. wmurowana tablica pamiątkowa informująca o pobycie o. Kordeckiego w „sarmackich Atenach”.
Dzieje oblężenia przedstawił o. Kordecki w pamiętniku, a na jego podstawie napisał Nową Gigantomachię – beletrystyczny utwór o obronie częstochowskiego sanktuarium.
