Henryk Sienkiewicz. Wierzyć w przyszłość Polaków

Henryk Sienkiewicz. Wybitny polski pisarz. Pierwszy polski laureat Nagrody Nobla z 1905 roku. Na jego powieściach pokolenia Polaków uczyły się historii i patriotyzmu. Umacniał ducha polskiego w zniewolonej Polsce. Autor Trylogii, Krzyżaków, QuoVadis i W pustyni i w puszczy. Dziś mija 104. rocznica jego śmierci.
Dzięki Trylogii Sienkiewicz zaczął być w Polsce otaczany kultem. Niektórzy upatrywali w nim duchowego wodza narodu. Nikt lepiej nie trafiał w poczucie narodowej dumy Polaków.
Jako wyraz uznania Sienkiewicz dostał od nieznanego wielbiciela podpisanego Michał Wołodyjowski pokaźną sumę 15 tysięcy rubli. Całą kwotę przeznaczył na fundusz imienia Marii Sienkiewiczowej dla artystów zagrożonych gruźlicą.
W 1900 roku z okazji jubileuszu 25-lecia pracy pisarskiej otrzymał w darze narodowym posiadłość ziemską Oblęgorek pod Kielcami, gdzie bawił od 1902 roku zazwyczaj latem, stale mieszkał bowiem w Warszawie.
-Oblęgorek oczarował mnie zupełnie – pisał Sienkiewicz w jednym z listów.
Faktyczny jubileusz pisarza przypadał na rok 1897, ale, na prośbę samego zainteresowanego, przełożono go na czas „pomickiewiczowski”. Sienkiewicz był mocno wówczas zaangażowany w obchody 100-lecia urodzin wieszcza narodowego.
Sienkiewicz marł wieczorem 15 listopada 1916 w Vevey w Szwajcarii i został tam pochowany. W 1924 roku, już w wolnej Polsce, prochy pisarza uroczyście sprowadzono do Polski.
27 października 1924 roku odbyła się uroczystość w Warszawie obok pomnika Adama Mickiewicza przy Krakowskim Przedmieściu. Prochy Sienkiewicza złożono w specjalnie przygotowanym sarkofagu w podziemiach archikatedry św. Jana Chrzciciela.
„Sławić wszystko co polskie,
kochać swój Naród,
czcić jego przeszłość,
i wierzyć w jego przyszłość”.
Henryk Sienkiewicz